در اینجا لازم است اشاره شود که هر گاه با ترکیبات غیررزینی حاوی گروه اکسیران یا اپوکسی مواجه هستیم با واژه ((اپوکسید)) و هرگاه با رزین های حاوی گروه اکسیران یا اپوکسید سروکار داریم با واژه ((اپوکسی)) نام گذاری میکنیم . این واژه گزینی در زبان های متداول دنیا نیز بشرح ذیل است . انگلیسی: Epoxyresins آلمانی : Epoxidharze فرانسه : Resines epoxydes تعریف بنا به تعریف رزین های اپوکسی پلی اترهائی هستند که از واکنش تراکمی یا کندنزاسیون ترکیبات دارای گروههای عامل اپوکسید با الکلها و بویژه فنل های چند ظرفیتی حاصل میگرد مشروط باینکه در ترکیب حاوی گروه اپوکسید یک عامل فعال و قابل جایگزینی دیگر نیز موجود باشد . در برخی از منابع تعریف دیگری برای رزین های اپوکسی ارایه شده است که نه تنها ناقض تعریف فوق نیست بلکه مکمل آن نیز می باشد بدین شرح : رزین های اپوکسی رزین هائی هستند که از طریق واکنش افزایشی تشکیل فیلم میدهند ، عامل واکنش کننده گروههای فعال اپوکسید می باشد ، البته در این تعریف مطلبی بعنوان اصلاحیه در ج میگردد که نگارنده این سطور روی آن تاکید فراوان دارد و آن اینکه رزین های اپوکسی به ویژه آن دسته که ملکولاریته بالا دارند به رغم شباهت ظاهری به ترکیبات پلی مری در اصل مواد پلی مری نبوده بلکه مواد حدواسطی هستند که عمدتاٌ بکمک سخت کننده ها یا کاتالیزورها قابل تبدیل به پلی مرمی باشند . کفپوش اپوکسی از استحکام مکانیکی عالی برخوردار است، چسبندگی بسیار زیاد به سطوح زیرکار را دارا میباشد ،قابل اجراء بر روی سطوح زیر کار مرطوب مانند بتن ها میباشد، از تنفس بتن جلوگیری نمیکند، دارای گیرایی سریع و آسان میباشد،غیر سمی میباشد، از بتن مسلح در برابر خوردگی محافظت می نماید، در برابر مواد نفوذ ناپذیر میباشد ، مصرف کفپوش اپوکسی بستگی به میزان تخلخل و ناهمواری سطوح زیر کار میباشد ، اما این میزان برای پوشش یک مترمربع با ضخامت 9 میلیمتر بین 20 الی 22 کیلوگرم خواهد بود. روش اجرای کفپوش های اپوکسی بدین صورت میباشد که سطح زیر کار می‌بایست عاری از هرگونه چربی، گرد و غبار، ذرات سست و ناپایدار، روغن و غیره باشد بنابراین تمامی سطوح می‌بایست خشک یا نیمه مرطوب باشند همچنین آب اضافه نباید روی سطح باشد. بستگی به میزان تخلخل و ناهمواری سطوح زیر کار میباشد ، اما این میزان برای پوشش یک مترمربع با ضخامت 9 میلیمتر بین 20 الی 22 کیلوگرم خواهد بود. روش اجرای کفپوش های اپوکسی بدین صورت میباشد که سطح زیر کار می‌بایست عاری از هرگونه چربی، گرد و غبار، ذرات سست و ناپایدار، روغن و غیره باشد بنابراین تمامی سطوح می‌بایست خشک یا نیمه مرطوب باشند همچنین آب اضافه نباید روی سطح باشد.
تامین مواد اولیه اپوکسی - رنگ‌ها و پوشش - چسب‌ها - قالب‌های صنعتی و کامپوزیت‌ها - سامانه‌های الکتریکی و الکترونیک - مصارف خانگی و دریایی - هوافضا - زیست‌شناسی - هنر روکش های اپوکسی مزایای زیادی دارند که نسبت به سایر پوشش های کف ارجح هستند. بتن سطح به علت خاصیت قلیایی ذاتی خود به واسطه وجود ناخالصی های فلزی به راحتی مورد آسیب مواد شیمیایی قرار می گیرد و به سبب سختی و شکنندگی زیاد مقاومت سایشی و ضربه پذیری پایینی دارد.
تاریخچه رزین اپوکسی
در سال 1909 میلادی برای اولین بار با کشف و شناسائی رزین های فنولیک قابلیت کاربرد محصولات رزینی با ثبات رسیده تا قبل از آن عموماٌ شیمی دانها فعل و انفعالاتی را که به محصولات رزینی (توده های بزرگ ملکولی و معمولاٌ قهوه ای رنگ ) منتهی میشد دور ریخته و در مورد آنها بندرت گزارش میکردند . امروزه نیز در آزمایشگاه های سنتز آلی شیمی دانهائی که درباره رزین ها تحقیق نمی کنند ، از پیدایش اینگونه محصولات در بالن های آزمایشگاهی به هیچ وجه خوشنود نبوده و تمیز کردن مشقت بار بالن ها بر ناخوشنودی آنها میافزاید از آنچه ذکر شد قابل درک است که به احتمال قوی بواسطه فعل و انفعالات ترکیبات اپوکسید ، بویژه آندسته از آنها که دارای حداقل دو حلقه اکسیران با گروههای عامل دو گانه (بی فونکسیونل) هیدروکسی ارومات هستند ، رزین های سخت شده اپوکسی بطور ناخواسته در آزمایشگاهها تولید می شدند ، ولی چون اصولاٌ شیمی دانها علاقه چندانی به رزین ها نداشتند ، قادر به این تفکر نیز نبودند که ممکن است این ترکیبات در تکنیک و صنعت موارد استفاده گوناگون داشته باشد . پس از اثبات با ارزش و قابل استفاده بودن رزین ها و با پیدایش دومین گروه از این نوع ترکیبات یعنی محصولات ایجاد شده بوسیله واکنش تراکمی اوره – فرم آلدهید در سال 1918 کارهای تحقیقاتی در این زمینه ادامه یافت . نتیجه این تحقیقات دستیابی به رزین های سخت شونده بطرق گوناگون بود که درتوده های تراکمی در قالب ریزی و هم چنین جهت تولید رنگ بر پایه روغن و آب و نیز مواد عایق کاری مورد استفاده قرار میگرفت . مدت کمی از کشف های فوق الذکر نگذشته بود که انواع دیگر رزین های اپوکسی از جمله رزین های اپوکسی پلی آمینی که بیشتر درانواع کفپوش های اپوکسی مورد استفاده قرار میگرید نیز توسط دانشمندان علم شیمی کشف وبه دنیا معرفی شد.